Τετάρτη 14 Ιουλίου 2010

new start ...Ε ΚΑΙ???

Ναι! The new season has started, ίδιο μέρος όπως παλιά, όπως 6 χρόνια πριν, ένας τόπος που πήγαινα και δεν πήγαινα όλα αυτά τα χρόνια.... νομίζω ότι σωματικά ήμουν εκεί. Έχω την οικογένεια μου εδώ, αρκετούς φίλους και παααάρα πολλούς γνωστούς.... Ε ΚΑΙ?

Νομίζω ότι την έχω μάθει καλά την Αθήνα, ήξερα να κινούμε και να μην φοβάμαι.

 Ήξερα που θα πάω όταν είμαι στεναχωρημένη (ποδήλατο και άπειρες βόλτες στην αεροπαγήτου, στου Φιλοπάππου και στα στενά της πλάκας), και δω ήξερα που θα πήγαινα όταν ήμουν στεναχωρημένη, (στο φαναράκι... να βλέπεις τα πλοία να μπα΄νουν και να βγαίνουν στο λιμάνι και την θάλασσα να απλώνεται στα πόδια σου μέχρι τις ακτές της Τουρκίας, να την παρατηρείς πότε είναι ήρεμη και πότε αλλόφρων) πήγα να συναντήσω το αγαπημένο μου μέρος, μέχρι που διαπίστωσα ότι τίποτα δεν είναι το ίδιο και τίποτα στη θέση του.... καντίνες... τραπεζάκια... παππούδες γιαγιάδες και τίποτα δεν θύμιζε την "κρυψώνα" μου....

Ήξερα ποιούς θα συναντήσω όταν ήθελα να κάνω μαλακίες..... εδώ? κανείς που να μπορεί να με ακολουθήσει... Όλοι φοράνε τη μάσκα της επαρχίας.... Κανείς δεν συμπεριφέρεται όπως πραγματικά είναι.... κανείς δεν εκφράζεται όπως θέλει.... όλοι κοιτάν τους διπλανούς τους και έχουμε ένα ωραιότατο copy-paste ιδεών, ντυσίματος, συμπεριφοράς και τρόπου ζωής....

Ήξερα που θα βγω και θα περάσω πραγματικά καλά και θα δω 100000 γνωστούς.... και δω δεν αντιλέγω.... οι γνωστοί περισσότεροι από οπουδήποτε αλλού... αλλά ρε φίλε... δεν μπορείς ΟΥΤΕ να κλάσεις... οοορς!!! ναι! αλλά έτσι είναι.. κατεβαίνεις στα ΙΔΙΑ μαγαζιά κάθε μέρα.... εναλλαγές ΚΑΜΙΑ.... Τα ίδια μαγαζιά, οι ίδιοι άνθρωποι, η ίδια μουσική, η ίδια...... σιχαμένη ρουτίνα  και δεν είμαι ούτε 2 βδομάδες εδώ....

Ήξερα ότι όσο δύσκολη βδομάδα και να έχω, την Παρασκευή το απόγευμα θα έπαιρνα το αμάξι και θα πήγαινα όπου είχα γνωστό.... εδώ???? γύρω γύρω θάλασσα και τα χωριά το πιο μακρινό? 2 ώρες το πολύ..... Ναι, έχουμε πολλά νησιά γύρω γύρω, αλλά 4 ώρες να πας και άλλες τόσες να γυρίσεις και πόσες φορές θα πας πια????

Θέλω να πάω κάπου και να κάνω ΟΤΙ ακριβώς γουστάρω.... θέλω να βγω και να ξεφτυλιστώ, θέλω να γνωρίσω καινούργιους ανθρώπους, θέλω να πίνω τόνους ακλοόλ, θέλω να ακούω την γαμημένη μουσική που γουστάρω, θέλω να βλέπω διαφορετικά πράγματα, θέλω να περνάω την ώρα μου δημιουργικά, θέλω να ασχολούμαι με τα κοινά και να μην βαριέμαι ΠΟΤΕ, θέλω να κάνω τα σεμινάρια κοσμήματος, θέλω να πάιρνω το ποδήλατο μου και να γυρνάω χωρίς αύριο, θέλω τους φίλους μου που ερχόντουσαν σπίτι μου και μου το έκανα μπουρδέλο, θέλω το λιώσιμο στο καναπέ και τα τασάκια γεμάτα μέχρι πάνω αποτσίγαρα, θέλω το ασυμάζευτο δωμάτιο μου, θέλω τις rock n' roll καταστάσεις μου, θέλω την ζέστη της Αθήνας, θέλω τις 2 ώρες να πάω στη θάλασσα, θέλω όταν βαριέμαι να παίρνω το αμάξι και να φεύγω, θέλω τα καλοκαιρινά ΣΚ μετά απο τρελή πίεση της εβδομάδας να κάνω εξορμήσεις..... θέλω... θέλω... θέλω.... θέλω να γυρίσω πίσω.... Πόσο δύσκολο είναι????

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου